شب چله
شب چله :
شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است.در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیم‌کرهٔ شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته می‌شود. شب یلدا به میان غروب آفتاب ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در ۱ دی (نخستین روز زمستان) گفته می‌شود. خانواده‌های ایرانی در شب یلدا، معمولاً شامی فاخر و همچنین انواع میوه‌ها و رایج‌تر از همه هندوانه و انار را مهیا و دور هم سرو می‌کنند. در این جشن سرو تنقلات، شاهنامه‌خوانی، قصه‌گویی بزرگان خانواده برای دیگر اعضای فامیل و همچنین فال‌گیری با دیوان حافظ رایج است. حمید پارسایی راد در باره اشتراک واژه چله می گوید: تیره های مختلف در ایران همانند زبان فارسی واژه شب چله را با کمترین دگرگونی تلفظ می کنند و این نشان از پیوند محکم تاریخی میان مردم ایران می باشد به طوری که در گویش مازنی:چله شو ،در گویش کردی:شەوی چلە، در گویش گیلکی:چله شؤ ، در گویش آذری: چله گجسی ، درگویش:لری:شو چلّه ، در گویش تاتی:شم چله شو ، در گویش تالشی:چیله شَو ، در گویش سمنانی:شُوی چیلَه و در گویش سیستانی: شوب چله می باشد که این اندک تفاوت در نکلم به جهت بزرگی فلات ایران می باشد.
منبع : ویکی پدیا
